تعیین میزان تاثیر دوره های آموزش ضمن خدمت بر توانمند سازی مدیران مدارس ابتدایی شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی دوره های آموزش ضمن خدمت بر توانمندسازی مدیران مدارس ابتدایی شهر تهران انجام شد. این پژوهش، از نظر نوع هدف کابردی، به روش توصیفی و از نوع پیمایشی می‎باشد. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش، کلیه مدیران مدارس ابتدایی شهر تهران در سال 1400-1399 بودند که بر اساس بررسی‎های به عمل آمده از اداره‎ کل آموزش و پرورش کل شهر تهران، تعداد مدیران مدارس ابتدایی دولتی مشتمل بر 1225 می باشند که طبق فرمول کوکران و تعداد نمونه 280 نفر محاسبه گردید که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای (انتساب متناسب) در پنح ناحیه شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز تهران انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل دو پرسشنامه، آموزش ضمن خدمت اسلامی و همکاران (1390) و پرسشنامه توانمندسازی اسپرتیزر (1995) بود. پایایی پرسشنامه ها به ترتیب 978/0 و 939/0 برآورد گردید. یافته های حاصل از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی حاکی از آن بود که آموزش ضمن خدمت 41 درصد احساس شایستگی، 1/38 درصد استقلال، 5/48 درصد احساس موثر بودن و 2/30 درصد معنی دار بودن شغل را در مدیران دوره ابتدایی تببین می کند. از بین مولفه های آموزش ضمن خدمت، نظم و تعاون در احساس شایستگی، خلاقیت، تصمیم گیری و مهارت در استقلال، تعاون، تصمیم گیری و مهارت در موثر بودن و خلاقیت و نظم در معنی دار بودن شغل مدیران بیشترین تاثیر را داشتند.