بین نظریه، روش و سیاست: موضع رویکردها به تحلیل انتقادی گفتمان

چکیده این مقاله رویکردهای مختلف به حوزه ی تحلیل انتقادی گفتمان، مبانی نظری، روش ها و مفاهیم اصلی مورد استفاده ی آن ها را مورد بررسی قرار می دهد. این رویکردهای عضو جنبش تحلیل انتقادی گفتمان با پدیده های مورد مطالعه، پیش فرض های نظری و روش های به کار گرفته از یکدیگر جدا می شوند. رویکردها به تحلیل انتقادی گفتمان در سطح نظری ابعاد گوناگون نظریه ی جامعه شناختی و نظریه ی اجتماعی-روان شناختی از نظریه های کلان یا نظریه های اجتماعی عام گرفته تا نظریه های میان برد و نظریه های خرد اجتماعی و حتی نظریه های زبانی و گفتمان را به نحو التقاطی به کار می گیرند. به لحاظ روش شناختی نیز تحلیل انتقادی گفتمان در رویکردهای متعدد آن روش شناسی خود را بیشتر در سنت نظریه ی هرمنوتیک قرار می دهد. نویسنده به علایق اساسی پژوهش در تحلیل انتقادی گفتمان، که عمدتا شامل مسایلی از قبیل قدرت، طرد و انقیاد و نابرابری و بی عدالتی اجتماعی می شود، می پردازد. این علایق منجر به نزدیکی تحلیل انتقادی گفتمان به تحلیل سیاسی می شود. واژگان کلیدی: تحلیل انتقادی گفتمان، نظریه، روش، پژوهش اجتماعی.