ارتباط بین رضایت، فرسودگی شغلی کاردرمانگران و فیزیوتراپیست های شاغل در بخش کووید-19 مراکز درمانی

همه گیری کرونا ویروس امروزه سراسر جهان را درگیر کرده و باعث استرس مداوم بر درمانگران می شود؛ هدف از مطالعه حاضر، بررسی رابطه رضایت شغلی و فرسودگی شغلی میان کاردرمانگران و فیزیوتراپیست های شاغل در بخش کرونا ویروس است.

یک مطالعه توصیفی همبستگی بر روی 90 نفر از کاردرمانگران و فیزیوتراپیست های شاغل و غیرشاغل در بخش کروناویروس در دو گروه مورد و شاهد انجام شد. فرسودگی شغلی با پرسشنامه مسلش و جکسون و رضایت شغلی با پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا سنجیده شد. اطلاعات جمعیت شناختی، فرم رضایت آگاهانه و متن هر کدام از پرسشنامه ها به صورت مجازی بارگذاری شدند و در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 21 تحلیل شد.

یافته ها:

 در این مطالعه، 90 درمانگر به طور تصادفی در دو گروه مورد و شاهد به تعداد 45 نفر در هر گروه شرکت کردند. میانگین سنی (سال) کل افراد شرکت کننده 54/6 ± 42/31 و میانگین سابقه کاری (سال) 082/5 ± 13/7 بود. ضریب همبستگی پیرسون بین رضایت شغلی مینه سوتا/ فرسودگی شغلی مسلش در گروه مورد و شاهد به ترتیب 328/0- و 387/0، و سطح معناداری آن ها 034/0 و 009/0 گزارش شد.

نتیجه گیری:

 این مطالعه نشان داد بسیاری از کاردرمانگران و فیزیوتراپیست ها در معرض خطر فرسودگی شغلی و کاهش رضایت شغلی قرار دارند.