موصولی‏ سازی در گزیده‏ ای از زبانهای ایرانی: رویکردی رده ‏شناختی

پژوهش حاضر به بررسی سلسله مراتب دسترسی رابطه‏های دستوری کینان و کامری(1977)، در موصولی‏سازی و محدودیتهای بینازبانی حاکم بر آن و نیز به شیوه‏های نشانگذاری گروه اسمی هم‏مرجع با هسته اسمی بر پایه نظریات کینان(1985)، در سه زبان ایرانی نایینی، دلواری، و تالشی می‏پردازد. در این پژوهش سعی بر آن است تا به دو پرسش اساسی پاسخ داده شود: نخست، تا چه حد موصولی‏سازی جایگاه‏های نحوی متفاوت در سه زبان یاد شده با سلسله مراتب دسترسی رابطه‏های دستوری کینان و کامری و محدودیتهای حاکم بر آن انطباق دارد؟ دوم، در زبانهای مورد نظر، از کدام شیوه‏های موصولی‏سازی برای نشانگذاری گروه اسمی هم‏مرجع با هسته اسمی در هریک از جایگاه‏های نحوی بهره گرفته می‏شود؟. در سنجه پرسش‏های مذکور، پرسشنامه‏ای برمبنای چارچوب برگزیده برای گردآوری داده‏های مورد نیاز تدوین شد و طی مصاحبه‏های حضوری با گویشوران، این پرسشنامه تکمیل و حدود140.ساخت موصولی از هریک از زبانهای مورد مطالعه استخراج گردید.داده‏های حاصل از این سه زبان، نشان از امکان موصولی‏سازی تمام جایگاه‏های نحوی سلسله ‏مراتب دسترسی را دارند ونیز شواهدی دال بر همسویی با محدودیتهای حاکم بر سلسله مراتب دسترسی رابطه‏های دستوری و نیز محدودیتهای حاکم بر نشانگذاری گروه اسمی هم‏مرجع با هسته اسمی به دست می‏دهند.