بررسی نهادگرایی موانع ساختاری شکل گیری احزاب در ایران و آمریکا

این مقاله به دنبال بررسی موانع ساختاری شکل گیری احزاب در ایران و آمریکا بصورت تطبیقی می باشد. سیوال اصلی که این پژوهش بدنبال پاسخ به آن است این است که چه عوامل و مولفه هایی به عنوان موانع مشترک در شکل گیری احزاب در ایران و آمریکا محسوب می شوند؟ فرضیه تحقیق نیز براین اساس است که هر دو کشور دارای موانع ساختاری همچون ساختار انتخاباتی و حکومتی در شکل گیری احزاب می باشند اگرچه تفاوت های ساختاری میان آنها وجود دارد  از زمان پیدایش جوامع دموکراتیک، احزاب جزء لاینفک تحلیل های سیاسی قرار گرفته است. اما، برای تشکیل احزاب همواره موانعی پیش روی آنهاست. برای غلبه بر موانع، می بایست ابتدا آنها شناسایی شوند. این بررسی مبتنی بر نظریه نهادگرایی سیاسی است.یافته های این مطالعه نشان می دهد که «شورای انتخاباتی»، «انتخابات اولیه» و «ساختار روان شناختی» از اصلی ترین موانع احزاب در آمریکا است. در ایران نیز، این موانع شامل «ساختار مطلقه قدرت»، «ناهماهنگی میان توسعه سیاسی و اقتصادی»، «فرامایشی بودن احزاب»، «ضعف جامعه مدنی»، و «گروه های ذی نفوذ»، می شود. روش تحقیق در این مقاله، توصیفی-تحلیلی است و داده ها بصورت کتابخانه ای و اینترنتی و به شیوه فیش برداری جمع آوری می شود.