نقش سازوکارهای نظارتی بر افشای داوطلبانه اطلاعات غیرمالی

یکی از الزامات رشد و توسعه اقتصادی، دسترسی همه ذینفعان به اطلاعات شفاف است. شرکت هایی که گزارشگری مالی شفاف و قابل قبولی ندارند، با ریسک اعتبار مواجه شده و اطمینان سهامداران را از دست می دهند. شفافیت و افشای اطلاعات، عدم اطمینان را کاهش می دهد و از این طریق به کاهش بازده مورد انتظار و در نتیجه هزینه سرمایه منجر خواهد شد که می تواند شرکت ها را برای رشد، توسعه و بهبود مداوم یاری کند. یکی از ابزارهای مهم برای سازمان ها در ایفای مسئولیت پاسخ گویی، افشای اطلاعات مالی و غیرمالی است. علاوه بر این، مدیران شرکت ها با افشای کامل اطلاعات شامل افشای داوطلبانه اطلاعات غیرمالی می توانند عدم تقارن اطلاعاتی که یکی از عوامل اصلی تیوری نمایندگی است را کاهش دهند. در این رابطه، در مطالعه حاضر به بررسی تاثیر سازوکارهای نظارتی بر افشای داوطلبانه اطلاعات غیرمالی پرداخته شد. به این منظور از داده های 102 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی ده ساله 1387 تا 1396 استفاده شد. نتایج بررسی ها نشان داد که تقویت سازوکارهای نظارتی موجب افزایش افشای داوطلبانه اطلاعات غیرمالی می گردد.