رابطه بین جو اخلاقی سازمانی با هوش هیجانی و توانمندسازی مدیران گروه های آموزشی واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی استان فارس

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین جو اخلاقی سازمان، با هوش هیجانی و توانمندسازی مدیران گروه های آموزشی در واحد های دانشگاه آزاد اسلامی استان فارس بود. روش انجام پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه مدیران گروه های آموزشی واحد های دانشگاه آزاد اسلامی استان فارس در سال تحصیلی 97-96 بود که 125 نفر از آنها با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل سه پرسشنامه ی جو اخلاقی سازمانی کولن و ویکتور، هوش هیجانی توسط گلمن  و توانمندسازی اسپریتزر بود که پس از تایید روایی و پایایی و توزیع آنها، برای بررسی روابط بین متغیرها از ضریب همبستگی پیرسون،  جهت بررسی قدرت پیش بینی  متغیرها و ابعاد آنها از رگرسیون ساده و چند گانه و برای مشخص کردن مدل روابط بین متغیرها از تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان داد که بین جو اخلاقی سازمانی با هوش هیجانی و توانمندسازی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.  ابعاد علاقه مندی فردی، قوانین و اصول حرفه ای، نیک خواهی و علاقه مندی سازمانی از قدرت پیش بینی معناداری برای توانمند سازی مدیران برخوردار بودند. ابعاد قوانین و اصول حرفه ای و علاقه مندی سازمانی نیز از قدرت پیش بینی معناداری برای هوش هیجانی مدیران برخوردار بودند. همچنین هوش هیجانی در رابطه بین جو اخلاق سازمانی و توانمد سازی مدیران گروه نقش واسطه ای دارد.