پیرولیز بستر ثابت گیاه ایفوربیا تیروکالی برای تولید نفت زیستی

پیرولیز یا آتشکافت یک روش ترموشیمیایی برای تبدیل زیست توده بوده و آن را به ذغال، نفت زیستی و گاز تبدیل میکند. روغن زیستی میتواند به عنوان یک سوخت تجدیدپذیر یا به عنوان ماده شیمیایی با ارزش در صنایع مختلف استفاده شود. همچنین میتوان از ذغال به عنوان سوخت جامد، جاذب ارزان قیمت و تولید مواد اولیه برای مصارف کشاورزی استفاده کرد. در مطالعه حاضر، پیرولیز زیستتوده حاصل از گیاه ایفوربیا تیروکالی (Euphorbia tirucalli) در یک راکتور بستر ثابت انجام شد. آزمایشهای پیرولیز برای این مطالعه، به منظور بررسی اثر دما (061 تا631 درجه سلسیوس) بر عملکرد محصولات تولیدی واکنش انجام شد. ویژگیهای محصولات پیرولیز (نفت و کربن زیستی) با استفاده از روش های مانند میکروسکوپ الکترونی روبشی انتشار میدانی (FE-SEM)، طیفسنجی اشعه ایکس پراکندگی انرژی (EDX)، تجزیه و تحلیل وزن گرما (TGA) و کروماتوگرافی گازی طیف سنجی جرم (GC/MS) بررسی شد. نتایج نشان داد که با افزایش دما، عملکرد نفت زیستی و گاز افزایش مییابد و میزان کربن زیستی کاهش مییابد. بیشترین عملکرد نفت زیستی (33 درصد) در دمای 631 درجه سلسیوس بدست آمد. همچنین حداکثر عملکرد گازهای مختلف حدود 33 درصد بود. بالاترین کاهش وزنی در دمای بین 261 تا361 درجه سلسیوس مشاهده شد. مایع اسیدی حاصل، متشکل از ترکیبات شیمیایی از جمله اسیدها، الکلها، آلدییدها، فورفورال، فوران، فنلها و برخی مواد معطر دارای رنگ تیره است.