ارزیابی تشکیل بیوفیلم شیگلا فلکسنری و تاثیر آن بر بیان ژن های توکسین-آنتی توکسین

  شیگلا فلکسنری، باکتری گرم منفی بسیار مسری است که باعث اسهال شدید بخصوص در کودکان زیر ده سال می شود. تشکیل بیوفیلم در این گونه سبب افزایش مقاومت آن در برابر آنتی بیوتیک ها می گردد. با توجه به نقش مهم سیستم های توکسین-آنتی توکسین (TA) در پایداری و بقای باکتری ها تحت شرایط استرس، هدف مطالعه حاضر، ارزیابی بیان ژن های کدکننده سیستم های TA و همچنین Lon پروتیاز به عنوان پروتئین اصلی تنظیم کننده بیان و عملکرد سیستم های مذکور در این میکروارگانیسم در شرایط تشکیل بیوفیلم است.

  در این مطالعه، از سویه استاندارد شیگلا فلکسنری 12022 ATCC استفاده شد. پس از کشت باکتری روی محیط کشت اختصاصی، توانایی تشکیل بیوفیلم به صورت کمی به روش میکروتیترپلیت ارزیابی شد. در ادامه سطح بیان ژن های مذکور نسبت به گروه کنترل با استفاده از ریل تایم PCR ارزیابی گردید.

  نتایج تست میکروتیترپلیت نشان داد که باکتری شیگلا فلکسنری مورد مطالعه یک سویه بیوفیلم قوی است و نتایج qPCR حاکی از افزایش بیان ژن های توکسین های مورد مطالعه و lon پروتیاز، 8 و 24 ساعت پس از القای تشکیل بیوفیلم بود (0/01<P).

با توجه به افزایش معنی دار میزان بیان ژن های مورد مطالعه بخصوص lon پروتیاز و توکسین های GNAT و maz در ساعت 24 پس از تشکیل بیوفیلم، می توانند به طور بالقوه به عنوان هدف داروی ضد میکروبی در مطالعات جدید مورد استفاده قرار گیرند.