بررسی مقایسه ای درگیری تحصیلی و خودتنظیمی تحصیلی در دانش آموزان با و بدون مشکلات رفتاری-هیجانی

مشکلات رفتاری-هیجانی، اختلالات ناتوان کننده ای هستند که ارتباط موثری با مشکلات یادگیری دارند. هدف این پژوهش بررسی مقایسه ای درگیری تحصیلی و خودتنظیمی تحصیلی در دانش آموزان با و بدون مشکلات رفتاری-هیجانی بود.

طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی-مقایسه ای بود. جامعه آماری تمامی دانش آموزان دختر دوره اول دبیرستان بودند که در سال تحصیلی 98-1397 در شهر اصفهان مشغول به تحصیل بودند. از بین آن ها ابتدا با روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای تعداد 320 دانش آموز انتخاب شدند و برای آنان چک لیست رفتاری کودک (آخنباخ و رسکولار، 2001)، به منظور غربالگری و شناسایی دانش آموزان دارای مشکلات رفتاری-هیجانی اجرا شد. سپس تعداد 50 دانش آموز دارای مشکلات مشکلات رفتاری-هیجانی، به عنوان نمونه نهایی در نظر گرفته شدند. به علاوه 50 دانش آموز بدون مشکلات رفتاری-هیجانی برای مقایسه انتخاب شدند. سپس پرسشنامه درگیری تحصیلی (زرنگ، 1391) و پرسشنامه خودتنظیمی تحصیلی (بوفارد و همکاران، 1995) در بین آن ها اجرا شدند. برای تجزیه وتحلیل داده ها آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 به کار رفت. سطح معناداری آزمون ها 0٫05 در نظر گرفته شد.

نتایج نشان داد، بین دانش آموزان با و بدون مشکلات رفتاری-هیجانی در متغیر درگیری تحصیلی (0٫001>p) و مولفه های آن یعنی درگیری شناختی (0٫004=p)، درگیری انگیزشی (0٫004=p) و درگیری رفتاری (0٫001>p) و نیز متغیر خودتنظیمی تحصیلی (0٫001>p) تفاوت معناداری وجود داشت؛ به عبارت دیگر درگیری تحصیلی و خودتنظیمی تحصیلی در دانش آموزان دارای مشکلات رفتاری-هیجانی کمتر بود.

براساس یافته های این پژوهش، دانش آموزان دارای مشکلات رفتاری-هیجانی از نظر درگیری تحصیلی و خودتنظیمی تحصیلی دچار مشکل هستند و در این زمینه احساس ناتوانی می کنند.