ارائه مدل علی سندرم پیش از قاعدگی در دختران نوجوان شهرستان کرمانشاه

 سندرم پیش از قاعدگی تجربه برخی نشانگان جسمانی، روانی و رفتاری است که در برخی افراد این علایم بسیار ناتوان کننده است و با عملکرد اجتماعی، تحصیلی و روابط خانوادگی آنان تداخل می یابد؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر ارایه مدل علی سندرم پیش از قاعدگی در دختران نوجوان بود.

روش پژوهش حاضر همبستگی با استفاده از مدل سازی تحلیل مسیر بود. جامعه آماری را تمامی دختران نوجوان شهرستان کرمانشاه با دامنه سنی 13تا18 سال در سال 1399 تشکیل دادند. نمونه پژوهش شامل 381 نفر از این دختران نوجوان بود که به روش دردسترس انتخاب شدند. تعدادی از پاسخ نامه ها به علت داده های پرت یا تکمیل نکردن پرسشنامه ها کنار گذاشته شد و درمجموع پاسخ نامه های 372 نفر تحلیل شد. برای جمع آوری داده ها، پرسشنامه غربالگری قبل از قاعدگی استینر (استینر و همکاران، 2003)، پرسشنامه نگرش به قاعدگی (بروکس-گان و رابل، 1980)، مقیاس ارزیابی حمایت اجتماعی (واکس و همکاران، 1986)، پرسشنامه اضطراب بک (بک و استیر، 1990) و پرسشنامه استرس زندگی دانشجویی (گادزلا، 1991) به کار رفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS نسخه 25 و AMOS نسخه 23 استفاده شد. سطح معناداری 0٫05 در نظر گرفته شد.

از میان متغیرهای پژوهش، اضطراب اثر کل بیشتری بر سندرم پیش از قاعدگی داشت (0٫001>p و 0٫404=β). متغیر نگرش به قاعدگی توانست رابطه بین سندرم پیش از قاعدگی را با حمایت اجتماعی (0٫001>p و 0٫055-=β)، اضطراب (0٫001>p ,0٫037=β)، استرس تحصیلی (0٫001>p و 0٫044=β) و طول مدت قاعدگی (0٫001>p و 0٫050-=β) میانجیگری کند. شاخص های نکویی برازش نشان داد، متغیر نگرش به قاعدگی رابطه بین سندرم پیش از قاعدگی را با حمایت اجتماعی، اضطراب، استرس تحصیلی و طول مدت قاعدگی میانجیگری می کند (0٫914=AGFI و 0٫027=RMSEA).

براساس نتایج پژوهش، حمایت اجتماعی، اضطراب، استرس تحصیلی و طول مدت قاعدگی با نقش میانجی سندرم پیش از قاعدگی می تواند مدل مطلوبی برای تبیین سندرم پیش از قاعدگی باشند.