بررسی رابطه بین سواد سلامت و رفتارهای پیشگیرانه سربازان

میزان پایبندی به رفتارهای پیشگیرانه افراد جامعه بر سلامت مردم آن جامعه موثراست. انجام این رفتارها و تعیین عوامل پیش بینی کننده ی آن ها در سربازان به خاطر موقعیت و شرایطی که در آن قرار می گیرند از اهمیت بسزایی برخوردار است.

مطالعه ی حاضر با هدف تعیین رابطه بین سواد سلامت و رفتارهای پیشگیرانه سربازان انجام شده است.

مطالعه ی حاضر یک مطالعه ی توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی بود که جامعه ی پژوهشی آن را سربازان در دوره خدمت ضرورت پادگان های نیروهای مسلح شمال غرب کشور در نیمه ی اول سال 1399 تشکیل دادند. 300 نفر از سربازان واجد شرایط به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک سربازان، سواد سلامت جمعیت بزرگسال ایرانی و رفتارهای پیشگیرانه محقق ساخته استفاده شد. داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه ی 23 و با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند.

84/3 درصد واحدهای مورد پژوهش مجرد، 38/8 درصد تحصیلات زیر دیپلم، 80 درصد غیربومی با میانگین سنی 3/24±22/16 سال بودند. میزان سواد سلامت سربازان (12/93±62/08) در حد نه چندان کافی و میزان رفتارهای پیشگیرانه (5/66±12/69) در حد پایین بود. بر اساس نتایج ارتباط سواد سلامت و رفتارهای پیشگیرانه (0/006=P, 0/163= r) و ارتباط بین وضعیت تاهل (0/046=P) و سابقه بستری (0/049=P) با سواد سلامت معنی دار بود و سواد سلامت سربازان متاهلی که سابقه بستری داشتند بالاتر بود.

با توجه به اهمیت سواد سلامت در پیش بینی رفتارهای بهداشتی و ارتباط مستقیم و معنی دار آن با رفتارهای پیشگیرانه، پیشنهاد می شود سواد سلامت در شروع دوران سربازی برای تمام سربازان سنجیده و در موارد پایین برای ارتقای آن برنامه های آموزشی در نظر گرفته شود