طراحی و تبیین مدل ارتقای کارآمدی منابع انسانی بر اساس مولفه های آمایش سرزمین (مورد مطالعه: موسسات آموزش عالی فنی، کشاورزی و علوم دریایی دانشگاه فنی و حرفه ای مازندران)

هدف این پژوهش طراحی و تبیین مدل ارتقای کارآمدی منابع انسانی بر اساس مولفه های آمایش سرزمین بوده است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از نوع آمیخته اکتشافی بوده است .جامعه آماری شامل کارکنان و کارشناسان دانشکده و آموزشکده های فنی، علوم دریایی و کشاورزی دانشگاه فنی و حرفه ای مازندران در سال 1398 به تعداد 1800 نفر بود. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان 317 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده تعیین شد، ابزارهای اندازه گیری از دو پرسشنامه محقق ساخته، شامل کارآمدی منابع انسانی و آمایش سرزمین بود. که ضریب پایایی آنها در جامعه مورد مطالعه با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ برای کارآمدی منابع انسانی 87/0 و آمایش سرزمین برابر با 79/0 به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی و آزمون تحلیل عاملی تاییدی با استفاده از نرم افزارهای Excel ،Spss و Amos انجام شد. نتایج نشان داد، که 80 درصد آمایش سرزمین دانشگاه فنی و حرفه ای مازندران به ابعاد آموزشی (8 مولفه)، سازمانی (12مولفه)، فردی (13 مولفه)، حرفه ای (16 مولفه)، اخلاقی (9 مولفه)، اجتماعی و فرهنگی (6 مولفه)، راهبردها (8 مولفه)، آسیب ها (8 مولفه) وابسته است. که هر کدام از مولفه ها و ابعاد آن ها در حد قابل قبولی (بالاتر از 96/1%) هستند.