ارزیابی اثربخشی جلسات سازمانی؛ شناسایی ابعاد، مولفه ها و شاخص ها با استفاده از روش آمیخته

امروزه منابع انسانی، مهم‌ترین عامل هدایت‌کننده سازمان‌ها به سوی اهداف سازمانی تلقی می‌شود. در این میان، مدیران به عنوان نیروهای اصلی و پیش‌برنده سازمان با برگزاری جلساتی در تلاشند تا موضوعات و مسایل گوناگون پیرامون سازمان را در جلسات مطرح نموده و نسبت به حل آن‌ها اقدام ‌نمایند. لذا این پژوهش با هدف شناسایی ابعاد، مولفه‌ها و شاخص‌های ارزیابی اثربخشی جلسات نگاشته شده است.

پژوهش، از لحاظ هدف، توسعه ای- کاربردی و به روش آمیخته است. بخش کیفی با روش تحلیل مضمون ادبیات و پیشینه نظری و بخش کمی با روش توصیفی- پیمایشی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش در بخش کیفی، مقالات و متون مرتبط با موضوع و در بخش کمی، مدیران و کارشناسان اداره گاز تهران بودند.

نتیجه تحلیل، شناسایی 32 مضمون پایه، 14 مضمون سازمان دهنده 3 مضمون فراگیر بود که در ادامه با استفاده از روش دلفی فازی، میزان موثر بودن هر یک از شاخص‌ها در ارزیابی اثربخشی جلسات تعیین شد.

در کل نتیجه پژوهش حاکی از آن است که در ادبیات الگوی جامعی برای ارزیابی اثربخشی جلسات سازمانی وجود ندارد و چارچوب ارایه شده می تواند جهت ارزیابی و ارتقای اثربخشی جلسات سازمانی بسیار موثر باشد.