بررسی عملکرد پدرانه دولت مدرن در قراردادهای بخش حقوق خصوصی

در دهه های اخیردولت های مدرن در برخی حوزه های حقوق خصوصی نظیر اغلب عقود غیر معین، قراردادهای کار، بیمه و مسیولیت مدنی به نوعی مدیریت و ابتکار عمل زمینه های معین زندگی حقوق خصوصی شهروندانشان شان را در دست گرفته ،ضمن دخالت قضایی فراقراردادی و قانون گذاری های فزاینده در امور قرارداد ها به بهانه هایی همچون حمایت ، مراقبه ، دفاع از ضعیف تر ، افزایش رفاه و شادی و تامین منافع و نیازهای ایشان یک وضعیت نوع دوستانه رقم زده که نهایتا این نگرش های پدرانه دولتی ممکن است همزمان به طور وارونه به نفع یک گروه یا طبقه حاشیه  ای انجامیده ، افراد را در معرض   آسیب پذیری بیشتری قرار دهد ،به منافع جمعی اجتماع لطمه بزند و اصل حاکمیت اراده را در قراردادهای خصوصی تضعیف کند.
لذا در این تحقیق ضمن بررسی و تحلیل اثرات معکوس و عواقب احتمالی پدیده مصلحت سنجی های پدرانه دولتی، تقابل این عملکرد پدرانه دولتی را  با مبنای ترویج عدالت توزیعی که سنتا با حمایت از طرف ضعیف در قالب عدالت معاوضی که اغلب در قراردادهای خصوصی مرسوم بوده است ، بررسی می کنیم تا ناسازگاری استقلال و خودمختاری شهروندان با مسیله اصلی مشخص شود. شناسایی تاثیرات نامطلوب این پدیده گامی در جهت برقراری عدالت مطلوب است.