موانع پیاده سازی زنجیره تامین سبز در شرکت های تولیدکننده سیمان

یکی از مهم ترین صنایع ایجاد کننده آلودگی های زیست محیطی، صنعت تولید سیمان و شرکت های فعال در این صنعت می باشد. صنعت سیمان از نظر درجهی اهمیت، همپای صنایعی مانند فولاد و پتروشیمی است و همواره در اقتصاد ملی، برنامهریزیها و سیاستهای کلان و توسعهای نقش بسزایی داشته از کارآیی مطلوب برخوردار است. هدف مقاله حاضر شناسایی موانع پیاده سازی زنجیره تامین سبز با دلفی فازی، وزن دهی و اولویت بندی هریک با تکنیک بهترین - بدترین فازی، ارزیابی و رتبه بندی صنایع سیمان آبیک، اصفهان و تهران در خصوص میزان عملکرد بهره گیری از زنجیره تامین سبز با تکنیک مپک می باشد. پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی و از نظر جمع آوری داده ها تحقیق میدانی است. مقاله حاضر به دنبال شناسایی موانع پیاده سازی زنجیره تامین سبز در صنایع سیمان کشور می باشد، اکتشافی است. جامعه و نمونه آماری پژوهش حاضر را 12 نفر از مدیران ارشد حوزه لجستیک در شرکت های تولیدکننده سیمان تشکیل می دهند. نتایج حاصل از غربال سازی مولفه ها با دلفی فازی نشان داد، الگوی بومی در پنج بعد و سی و چهار شاخص شناسایی شدند. نتایج حاصل از وزن دهی به موانع پیاده سازی زنجیره تامین سبز با بهترین - بدترین فازی نشان داد، بعد حمایت و پشتیبانی مهم ترین بعد، تکنولوژیکی رتبه دوم و ابعاد اقتصادی، دانش و آگاهی و محیطی به ترتیب رتبه های سوم تا پنجم را کسب نمودند. سپس شرکت های تولیدکننده سیمان با مدل پیشنهادی ارزیابی و با تکنیک مپک رتبه بندی گردیدند. در پژوهش حاضر تلاش نمودیم که با طراحی مدل بومی موانع پیاده سازی زنجیره تامین سبز در صنایع تولیدکننده سیمان تا حدی این مهم را تحقق بخشیم.