تحلیل وضعیت توسعه شهری دانش پایه در سه کلان شهر ایران با روش تحلیل رابطه ای خاکستری (مطالعه موردی : تهران، مشهد و اصفهان)

شهرها به عنوان شکل غالب سکونت گاه های انسانی در سراسر جهان در ارتباط مستقیم با انسان می باشند. انسان شهرنشین عصر جدید که جهان را به صورت یکپارچه در قبضه علم و دانش می بیند، از آن تاثیر پذیرفته و بر آن اثر می گذارند. توسعه در عصر جدید امری پیچیده است که رهیافتی به جز توسعه دانش نمی تواند جهت روبه جلو داشته باشد. توسعه شهری دانش پایه امروزه الزام شهرهای مترقی در جهان است. هدف از این پژوهش تحلیل معیارها و شاخص های توسعه شهری دانش پایه در سه کلان شهر تهران، مشهد و اصفهان می باشد. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش توصیفی- تحلیلی می باشد. چهارمعیار و هفده شاخص از روش تحلیل محتوی کیفی استخراج شد و بعد از غربال گری توسط ده متخصص و اجماع نظری با چهار معیار و ده شاخص تثبیت شد. داده های کمی از هر کلان شهر مستخرج و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل رابطه ای خاکستری استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد که کلان شهر ها با توجه به شاخص های توسعه شهری دانش پایه دارای پتانسیل های روبه رشد هستند و کلان شهر تهران جایگاه اول، کلان شهر مشهد در جایگاه دوم و کلان شهر اصفهان در جایگاه سوم قرار دارد.