شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر ارتقاء شایستگی مدیران آموزش در صنعت هوانوردی با تکینک ORESTE (مورد مطالعه مراکز آموزش هوانوردی شهر تهران)

مقدمه و هدف پژوهش:

 یکی از عوامل اثرگذار بر جایگاه پایین ایران درحوزه هوانوردی به فقدان مدیران شایسته در مراکز آموزش هوانوردی باز می گردد، در این راستا هدف تحقیق حاضر شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر ارتقاء شایستگی مدیران آموزش در صنعت هوانوردی با تکینک ORESTE بوده است.

روش پژوهش:

 روش تحقیق از نوع کاربردی و اکتشافی و در دو بخش کمی و کیفی انجام شده است. جامعه آماری در بخش کیفی مدیران و خبرگان در صنعت هوانوردی بودند که با روش اشباع نظری 12 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند و جامعه آماری در بخش کمی کارکنان شرکت های هواپیمایی آسمان، ماهان، ایران ایر، کیش ایر، مستقر در شهر تهران در سال 1397 بودند که با روش نمونه گیری تصادفی ساده 250 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت گرداوری داده ها در بخش کیفی از مصاحبه استفاده شد و در بخش کمی از پرسشنامه محقق ساخته که روایی آن توسط خبرگان تایید و پایایی با آلفای کرونباخ بررسی و (0.80) تایید گردید. سپس شاخص های شناسایی شده در قالب یک پرسشنامه مقایسات زوجی قرار داده شدند و با تکنیک اورسته رتبه بندی شدند.

یافته ها: 

70 عامل موثر از ادبیات نظری و نظرات خبرگان شناسایی شدند، که به طور ویژه شایستگی مدیران را در جهت ارتقای آنها و میزان اهمیت هر یک از شاخص ها را بررسی و رتبه بندی نموده است.

نتایج نشان دادند که اولین شاخص تیم سازی با مقدار (1)، دومین شاخص تفویض اختیار با مقدار (0.840)، سومین شاخص مهارت های نوشتاری (0.74) بوده است.