جست و جوی مطلوب های اخلاقی افلاطون و بررسی غایت آن ها

مقاله پیش رو به احصاء مطلوب های اخلاقی میان افکار و آراء افلاطون پرداخته و غایت و عقلانیت آن مطلوب ها را جسته است. از این رو، ابتدا و به عنوان مقدمه، جهان شناسی و علم النفس مورد نظر افلاطون را نشان داده و سپس ارتباط و پیوستگی آن ها را با نحوه عقلانیت و مطلوبیت مطلوب ها، عقلانیت مستتر در آن ها و غایت و هدفی که افلاطون را به چنین مقصدی رسانده بیان شده است. در ادامه با استفاده از این مقدمات «فضیلت اخلاقی» به عنوان مطلوب افلاطون معرفی و فضایل عمده رییسه شمارش شده اند. این فضایل که شامل تمام فضایل دیگر نیز می شوند عبارتند از عفت، شجاعت، حکمت و در نهایت عدالت. استنتاج هر کدام از فضایل از علم النفس افلاطون تشریح شده و در بیان عقلانیت این مطلوب ها از اصالت مثل به عنوان هستی شناسی افلاطون بهره گرفته شده است. بر این مبنا نشان داده شده که مثل اعلای تمام فضایل، خیر اعلی که سر منشاء تمام نیکی ها و جهان است، می باشد و وصول به آن سعادت انسان را در پی دارد. بنابراین سعادت، غایت کردار اخلاقی و خیر اعلی دلیل آن است و دستیابی به فضایل نیز وسیله نیل به آن ها.