ارتباط بین رفتار شهروندی سازمانی و رفتار حرفه ای با میانجی گری سلامت جسمانی پرستاران

 رفتار شهروندی سازمانی عملکرد فراتر از وظایف شغلی است که می تواند سبب بروز رفتار حرفه ای شده و ارتقای عملکرد سازمان و کیفیت خدمات را به دنبال داشته باشد. با توجه به اینکه سلامت جسمانی پرستاران از الزامات کیفیت عملکرد آن ها است. لذا این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین رفتار شهروندی سازمانی و رفتار حرفه‏ای با میانجی‏گری سلامت جسمانی پرستاران انجام شد.

این مطالعه مقطعی در سال 1398 بر روی 350 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های کودکان امیر کلا، شهید یحیی نژاد، شهید بهشتی و آیت الله روحانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بابل انجام شد. با استفاده از پرسشنامه چهار قسمتی اطلاعات مربوط به مشخصات دموگرافیک، رفتار شهروندی سازمانی پادساکف (24 گویه با طیف نمره 120-24)، رفتار حرفه ای گز (27 گویه با طیف نمره 135-27) و سلامت جسمی (14 گویه با طیف نمره 98-14)، جمع آوری و مورد بررسی قرار گرفت.

تعداد 245 نفر از پرستاران زن (70%) و 105 نفر مرد (30%) بودند. سن 59/4% افراد در بازه 39-30 سال قرار داشت. میانگین رفتار شهروندی سازمانی 17/93±75/77 و میانگین رفتار حرفه ای 18/27±102/30 برآورد شد. ارتباط بین رفتار شهروندی سازمانی و رفتار حرفه ای مستقیم و معنی دار بود (0/481 =ضریب مسیر، 0/001>p). میانگین سلامت جسمانی 10/80±47/17 بود و سلامت جسمانی نقش میانجی گری در رابطه بین رفتار شهروندی سازمانی و رفتار حرفه ای داشت (0/05>p).

نتایج مطالعه نشان داد که بین رفتار شهروندی سازمانی و رفتار حرفه ای ارتباط مستقیم وجود داشت و نقش میانجی گری سلامت جسمانی پرستاران در این رابطه تایید گردید.