بازخوانی قانون درجه بندی شهرداری ها در جهت توانمندسازی شهرداری های درجه 1 الی 7 برای تحقق درآمدهای پایدار (مطالعه استان اصفهان)

 نظام نامه درجه بندی شهرداری ها به عنوان یک قانون با ویژگی های مختلف که صرفا اکنون در حوزه حقوق و دستمزد شهردار و همچنین ملاک ها و معیارهای انتخاب شهردار مورد توجه است و این در حالیست که معیارهای درجه بندی مذکور که از 1 برای شهرهای با جمعیت پایین و یا تازه تاسیس می باشد تا 12 برای کلانشهرها شامل جمعیت، درآمد شهرداری و برخورداری آن شهر است تا در جهت توانمندسازی شهرداری های درجه 1 الی 7 برای تحقق درآمدهای پایدار دست یابد

 روش تحقیق تحلیلی-توصیفی و بررسی شهرداری های درجه 1 الی 7 استان اصفهان با پیمایش از مدیران شهری صورت پذیرفته است و سپس با استفاده از مدل سوات (SWOT) روش های درآمدی موجود جمع بندی شده است.

 یافته های تحقیق حاکی از آنست که در شهرداری های با درجه پایین تر میزان وابستگی درآمدی شهرداری به کمک های دولتی و غیره بیشتر است و این در حالیست که مدیریت هزینه در این نوع از شهرداری ها وجود ندارد و از طرفی نقش شورای شهر در این شهرها بسیار کمرنگ تر است

قانونگذارن مانند مجلس و هییت وزیران باید تلاش کنند که در متن قانون شهرداری به عنوان یک نهاد و در عمومیت متن مطرح نشود و لحاظ کردن درجه بندی شهرداری ها به عنوان یک قانون می تواند نقش موثری در اثر گذاری بیشتر متن قانون در تحقق درآمد های پایدار داشته باشد.