تاثیر سبک رهبری تحول آفرین بر شادکامی سازمانی و نقش واسطه ای اشتیاق شغلی در بیمارستان های شهر اردبیل

اتخاذ شیوه های نوین و حل خلاقانه مسایل و معضلات سازمانی یکی از ویژگی های بارز رهبران تحول‫آفرین است. رهبری تحول آفرین این توانایی را دارد که ایجاد شادکامی فردی و سازمانی و شور و اشتیاق شغلی را در کارکنان به وجود آورد. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای اشتیاق شغلی در ارتباط بین سبک رهبری تحول آفرین و شادکامی سازمانی است.

جامعه آماری شامل کارکنان بیمارستان های شهر اردبیل به تعداد 450 نفر که از بین 10 بیمارستان شهر اردبیل به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی و با استفاده از جدول نمونه گیری مورگان، 210 نفر به عنوان نمونه بصورت در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد رهبری تحول آفرین باس و آولیو (2000)، پرسشنامه اشتیاق شغلی سالواناوا و شوفلی (2001) و پرسشنامه شادی آکسفورد استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با روش های همبستگی جزیی و رگرسیون چندگانه بر اساس نرم افزار SPSS-19 انجام شد.

طبق نتایج بدست آمده شادکامی سازمانی و اشتیاق شغلی توسط ابعاد سبک رهبری تحول آفرین پیش بینی می‫شود. نفوذ آرمانی، انگیزش الهام بخش، ترغیب ذهنی و ملاحظات فردی می توانند تغییرات مربوط به شادکامی سازمانی را به صورت معنی دار پیش بینی کنند. همچنین نفوذ آرمانی، انگیزش الهام بخش، ترغیب ذهنی و ملاحظات فردی می توانند تغییرات مربوط به اشتیاق شغلی کارکنان را پیش بینی کنند.

طبق نتایج بدست آمده، شادکامی سازمانی توسط ابعاد اشتیاق شغلی تبیین می شود؛ به گونه ای که شوق‫داشتن به کار و جذبه در کار می توانند تغییرات مربوط به شادکامی سازمانی کارکنان را پیش بینی کنند. نهایتا سبک رهبری تحول‫آفرین بر شادکامی سازمانی با نقش میانجی اشتیاق شغلی کارکنان تاثیر داشت.