مکانیابی بهینه مراکز ورزشی با استفاده از GIS (مطالعه موردی:شهر میاندوآب)

یکی از مشکلات اساسی حادث شده در شهرهای کشور، عدم مکان گزینی صحیح و مناسب مراکز ورزشی و عدم مکان یابی بهینه بوده است، که آثاری همچون بی عدالتی اجتماعی در شهر، دسترسی های نامناسب و تاثیرپذیری نامناسب کاربری ها از یکدیگر را در پی داشته است. رعایت نکردن اصول شهرسازی یا ناتوانی در بکارگیری اصول، عدم بهره مندی مشاوران از ابزارهای قوی تحلیل مناسبت محیطی و مسایل اجتماعی، اقتصادی و حقوقی از اهم عوامل موثر در این زمینه بوده است. هدف و موضوع این مقاله مکان یابی بهینه مراکز ورزشی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی می باشد. که به صورت موردی بر روی سطح شهر میاندوآب انجام شده است. نوع تحقیق کاربردی و روش بررسی آن توصیفی - تحلیلی است. جامعه آماری تحقیق تمام مراکز ورزشی شهر میاندوآب می باشد که با تشخیص ضرورت مکان یابی صحیح و اصولی مراکز ورزشی در محیط GIS و با استفاده از روش تصمیم گیری A.H.P و منطق فازی اقدام به تعیین مکان های بهینه مراکز ورزشی شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که فضاهای ورزشی شهر با اصول صحیح شهرسازی، مکانیابی نشده اند و به لحاظ برخورداری از همجواری های سازگار و ناسازگار شهروندان را با محدودیت های جدی روبه رو ساخته است.