تاثیر خودگفتاری آموزشی همراه با بازخورد خودکنترل بر اکتساب و یادداری شوت فوتبال

هدف از اجرای این تحقیق، بررسی میزان تاثیر خودگفتاری آموزشی همراه با بازخورد خودکنترل بر یادگیری شوت فوتبال بود.

شصت دانش آموز پسر غیرورزشکار با دامنه سنی 10-12 سال به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. بعد از اجرای پیش آزمون عملکرد شوت فوتبال، شرکت کنندگان در پنج گروه خودگفتاری آموزشی، گروه بازخورد خودکنترل، گروه خودگفتاری آموزشی همراه با بازخورد خودکنترل، گروه خودگفتاری آموزشی همراه با بازخورد جفت شده و کنترل قرار گرفتند. دوره اکتساب به مدت شش جلسه بود که شرکت کنندگان در هر جلسه چهار بلوک شش کوششی را اجرا میکردند. بعد از آخرین جلسه اکتساب، پس آزمون و بعد از 48 ساعت آزمون یادداری گرفته شد. همچنین، در حین زدن ضربات، الگوی حرکتی شرکت کنندگان با استفاده از دوربین فیلمبرداری ثبت شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس در سطح معنی داری 05/0 آزمون تعقیبی توکی و دانت-سی استفاده شد.

 نتایج تحقیق حاضر برای الگو نشان داد که گروه خودگفتاری آموزشی و گروه خودگفتاری آموزشی همراه با بازخورد خودکنترل عملکرد بهتری را نسبت به گروه‏های بازخورد خودکنترل، خودگفتاری آموزشی همراه با بازخورد جفت شده و کنترل در آزمون های اکتساب و یادداری کسب کردند ولی در نتیجه تفاوت گروه‏ها معنی‎دار نبود.

 بازخورد خودکنترل، هم به تنهایی و هم در تعامل با خودگفتاری آموزشی می تواند برای افزایش سطح مهارت حرکتی مفید واقع شود.