پیش بینی گرایش به روابط فرازناشویی بر اساس ناگویی خلقی، تمایز یافتگی و صمیمیت جنسی در زنان فرهنگی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی گرایش به روابط فرازناشویی بر اساس  ناگویی خلقی، تمایز یافتگی و صمیمیت جنسی در زنان فرهنگی انجام شده است. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه  زنان فرهنگی شهر شیراز در سال 99-400 تشکیل دادند. از بین جامعه آماری 381 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با استفاده از پرسشنامه الکترونیکی مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های نگرش به روابط فرازناشویی واتلی (2008)، تمایز خود اسکورن و اسمیت (2003)، صمیمیت جنسی باگاروزی (2001) و ناگویی خلقی  هیجانی تورنتو (1994) استفاده شد. بعد از جمع آوری و استخراج داده ها، نمرات شرکت کنندگان با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره و به وسیله نرم افزار آماریspss-24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که بین نمره تمایزیافتگی (واکنش هیجانی، موقعیت من، گسلش عاطفی و آمیختگی با دیگران) و صمیمیت جنسی با تمایل به روابط فرازناشویی رابطه منفی معناداری (01/0) و  بین ناگویی خلقی و مولفه های آن (دشواری در تشخیص احساسات، دشواری توصیف احساسات و تفکر با جهت گیری خارجی)  با تمایل به روابط فرازناشویی رابطه مثبت معناداری برقرار است (01/0). همچنین نتایج نشان داد که تمایز یافتگی با ضریب بتای (16/0-) و صمیمیت جنسی با ضریب بتای (36/0-) به صورت منفی و ناگویی خلقی با ضریب بتای (13/0) به صورت مثبت، قدرت پیش بینی گرایش به روابط فرازناشویی در زنان فرهنگی را دارند. با توجه به نتایج جداول رگرسیون، متغیرهای تمایزیافتگی، ناگویی خلقی و صمیمیت جنسی توانایی پیش بینی کنندگی روابط فرازناشویی را دارند.