ارائه الگو مشارکت های مردمی در مدیریت انتظامی پیشگیری از جرم

یکی از مسایل مهم و پیش روی فرماند هان، روسا و مدیران نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران، حفظ نظم و امنیت در جامعه و پیشگیری از وقوع جرایم است که در شرایط فعلی این موضوع بدون جلب مشارکت و همکاری اقشار مختلف مردم و شهروندان و بدون داشتن الگو و راهبرد مناسب، محقق نخواهد شد. بنابراین، پژوهش کنونی با هدف شناسایی و ارایه الگوی مشارکت های مردمی در مدیریت انتظامی پیشگیری از جرم انجام شده است.

این پژوش این پژوهش،کمی(پیمایشی)است. جامعه آماری شامل مدیران وکارشناسان ارشد ناجاست که درحوزه مشارکت های مردمی و مدیریت انتظامی پیشگیری ازجرم مسئولیت دارند و حجم نمونه نیز براساس فرمول کوکران، 220 نفر برآورد شده است. روش نمونه گیری، تصادفی طبقه بندی شده است. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار اسمارت پی ال اس(آزمون تحلیل عاملی تاییدی، آزمون معناداریt، آلفای کرونباخ، پایایی ترکیبی و روایی همگرا)، تحلیل شد.

 دراین پژوهش نتایج تحلیل عاملی تاییدی و آزمون معناداریt  تحقیق  به ترتیب نشان می دهد؛ مدل مشارکت های مردمی درمدیریت انتظامی پیشگیری از جرم داری 3 بعد فردی؛ گروهی و اجتماعی؛ 7 مولفه (مشارکت با انگیزه مادی؛ مشارکت با انگیزه معنوی؛ مشارکت در ارایه اطلاعات؛ مشارکت مشورتی؛ مشارکت تعاملی؛ مشارکت اجرایی و مشارکت خودجوش یا همگانی و 105 شاخص است.

پلیس باید با تمرکز بر رویکرد مشارکتی و جامعه محوری، آحاد جامعه را در موضوع پیشگیری از جرم سهیم کرده و همه شهروندان را مسیول برقراری نظم و امنیت پایدار بداند. لذا پلیس برای رسیدن به این هدف نیازمند جلب اعتماد و رضایت عمومی مردم و بهره گیری از الگوی تدوین شده در طرح ریزی و مدیریت انتظامی پیشگیری از جرم است.