بررسی جامعه شناختی رابطه هویت و شهر

رشد شتابان و ناموزون شهرها، مسایل و مشکلاتی چون ناهمگونیریخت شناسی و بی قواره گی شهری را دامن زده است. این امر موجب شده است تا بحث هویتشهری و داشتن شهرهای با هویت مورد توجه جامعه شناسان، طراحان و برنام هریزان شهریقرار گیرد. این مقاله با هدف تبیین هویت شهری، نسبت هویت و شهر و بحران هویت شهری ازمنظر جامعه شناسی نگاشته شده است.

روش پژوهش این مقاله از نوع مطالعات کیفی می باشد که مبتنی بر اسنادکتابخانه ایی می باشد.

در خصوص نسبت هویت و شهر دو رویکرد وجود دارد. رویکرد اول که رویکردیمسلط نیز می باشد نقش عوامل محیطی، اقلیمی، تکنولوژیکی، اقتصادی، سیاسی، امنیتی وفرهنگی را بر تعیین هویت شهر مهم می داند؛ رویکرد دوم بر تاثیر هویت ساکنان و سازندگانبر هویت شهر تاکید دارد. رویکرد این مقاله بر این امر تاکید دارد که اشکال شهری در هر یکاز دورانهای شکوهمند فرهنگی، تجسم خلاقیت سازندگانشان می باشد. بنابراین شهر و فضایشهری شاخصی از هویت سازندگان و ساکنان آن می باشد. لذا با شناخت هویت سازندگان وساکنان می توان هویت شهری را شناخت. با توجه به نظرات هایدگر، شولتز و داریوش شایگانبحران هویت شهری ناشی از بحران فکر و اندیشه ای است که سازندگان و ساکنان آن دارند.

شهر با هویت باز نمود انسان با هویت می باشد. چنانچه جامعه ای دارای هدفمشخص باشد و ساکنان آن به عنوان سازنده سردرگم، پریشان، تقلیدی نباشند در آن صورتمی توان گفت که شهر دارای روح و هویت یکپارچه می باشد. مهم نیست که این روح نشانگرانوار الهی یا نیروهای زمینی باشد. شهر با هویت دارای یک مرکز و مدار می باشد.