تاثیر مواد تشکیل دهنده استخوان بر توزیع دوز براکی تراپی چشمه ایریدیم -192 با روش شبیه سازی مونت کارلو

یکی از روش های از بین بردن یا کوچک کردن تومورهای داخلی سلولها، استفاده از رادیوتراپی داخلی یا براکی تراپی می باشد. در این روش درمانی، با توجه به اینکه چشمه پرتوزا را در نزدیکی تومور قرار می دهند می توانیم تابش بیشتری از اشعه را بصورت متمرکز برای درمان و معالجه نواحی کوچکتر در زمان کمتری داشته باشیم. ما در این مطالعه سعی کرده ایم تاثیر ناهمگنی مواد معدنی تشکیل دهنده بافت استخوانی را براساس چگالی های متفاوت بر توزیع دوز بررسی نماییم. برای شبیه سازی از کد MCNP استفاده شد. چشمه ایریدیوم 192 را درابتدا در مر کز فانتوم بافت همگن آب گذاشته وسپس بافت ناهمگن کلسیم و فسفر نیز اثر داده شد، و مقادیر دوز در بافتهای مختلف در زوایای مختلف بدست آمده و نتایج تالی f6و*f8 بدست آمده در دو حالت باهم مقایسه شد. درصد اختلاف بین بافت همگن آب و ناهمگن کلسیم در محدوده 045/0-057/0 می باشد که تفاوت تقریبا زیادی بین دو بافت وجود دارد. در مقایسه نتایج تالی *f8 دو بافت هم می‎توان گفت که درصد اختلاف بین 046/0 و 058/0 می باشد که مثل تالیf6 می‎توان گفت که این درصد تقریبا زیاد است. وجود ناهمگنی های متفاوت با چگالی متفاوت در اطراف هدف مورد نظر در براکی تراپی باعث تغییراتی در توزیع دوز در مقایسه با بافت همگن آب می شود. مقداردوزی که در بافت ناهمگن کلسیم و فسفر جذب شد بیشتر از مقدار دوز در حالت بافت همگن بود، و این بخاطر پدیده فوتوالکتریک است که در این مواد بیشتر رخ می دهد.