ارزیابی تاثیر اجتماعی پروژه یکطرفه کردن خیابان ولیعصر

طرح حاضر به ارزیابی تاثیر اجتماعی، طرح یک طرفه کردن خیابانولی عصر حد فاصل بین میدان ولی عصر و پارک وی که توسط شهرداری تهران از اواخر مرداد -ماه سال 1388 به منظور روان شدن بار ترافیک و همچنین حفظ زیبایی طبیعی و فضاهایمطلوب خیابان ولی عصر به اجرا گذاشته است، پرداخته است و پیامدهای مثبت و منفی اجر ای طرح را مورد ارزیابی قرار داده است.

 در اجرای پژوهش حاضر از دو روش مطالعه کمی و کیفی به صورت تلفیقی استفاده شد. در نهایت به نقاط قوت ، ضعف و همچنین فرصت ها و تهدید های آن پرداخته شده است.

یافته های پژوهش نشان می دهد که این طرح از دیدگاه های مختلف داری نقاط قوت و ضعف می باشد. اجرای این باعث استفاده بیشتر از وسیله نقلیه عمومی گردیده است ولی در طرف مقابل با ایجاد مشکلاتی زیادی برای اهالی منطقه و کسانی که محل کار آنها در منطقه است گریده است.

نتایج تحلیلی یافته های پژوهش حاکی از آن است که نظر اکثریت شهروندان ذینفع مالک، ساکن و عابر مورد مصاحبه در محدوده طرح، نه تنها اقدام ترافیکی مذکور موجب روان تر شدن ترافیک نشده بلکه کاهش مصرف سوخت را نیز در پی نداشته است زیرا شهروندان زیادی همچنان از وسیله نقلیه شخصی و سایر وسایل نقیله غیر از اتوبوس شرکت واحد استفاده می کنند ضمن اینکه بار ترافیکی در مسیر عادی رفت، زیادتر و کندتر شده است.