تدوین مدل توسعه مشارکت الکترونیک در ایران

فناوری اطلاعات و ارتباطات با ایجاد مشارکت شهروندان در روند حکمرانی، می تواند چشم انداز سیاسی را تغییر دهد مشارکت الکترونیک به یک نقطه مهم از این فرایند تبدیل شده است و به طور خاص به گسل دیجیتالی با تمرکز بر دسترسی برابر نیز اشاره دارد. در سند چشم انداز 1404 قید شده است که از منظر فناوری در بین کشورهای منطقه اول باشیم. هدف اصلی پژوهش حاضر، کشف، شناسایی ابعاد و عوامل موثر بر مشارکت الکترونیک در ایران است. روش روش تحقیق آمیخته در دستور کار قرار گرفت. در قسمت کیفی،با شش نفر از خبرگان علمی و اجرایی مصاحبه گروه کانونی انجام و نتایج مصاحبه بر اساس تکنیک تحلیل محتوای کلاسیک بررسی شد داده قسمت کمی از طریق الگوسازی معادله ساختاری، تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی با استفاده از نرم افزارهای spss و lisrel تحلیل شدند. با بررسی مصاحبه گروه کانونی، ادبیات داخلی و بین المللی درمجموع تعداد 250 کدباز به دست آمد، که در 17 مفهوم فرعی و نهایتا 10 مفهوم اصلی دسته بندی شدند. نتایج نشان داد عوامل موثر بر مشارکت الکترونیک شامل خصوصیات فناوری و سطح استفاده از ابزارهای مردم سالاری و راه های ارتباطی است. پیامدهای حاصل از مشارکت الکترونیک شامل اعتماد عموم به دولت، بهبود عملکرد دولت ها و اثربخشی خدمات، آثار زیست محیطی و ادراک از کاهش فساد است.