ارائه الگویی برای تصمیم گیری لجستیک در زمان بحران

در این مطالعه هدف جابجایی نیروهای انسانی و تجهیزات نظامی در زمان وقوع بحران با صرف حداقل زمان ممکن است. بدین منظور، ابتدا با بررسی مطالعات موجود درزمینه جایجایی نیروهای نظامی ابتدا عوامل تاثیرگذار در مدل سازی این مسئله استخراج گردیدند. اولویت بندی و انتخاب یگان منتخب اعزام و استقرار به نقطه بحرانی، با طراحی یک مدل تصمیم گیری چند معیاره فازی، با توجه به شاخص هایی نظیر مشتری مداری، واکنش سریع، سوابق عملکرد، انعطاف پذیری، فناوری و مسافت جهت رتبه بندی و اوزان فازی، از بین یگان های در دسترس میسر می شود. باملاحظه نظر کارشناسی خبرگان نظامی، تعیین نزدیک ترین مسیر حمل ونقل زمینی در لجستیک عملیات نظامی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی اجراشده است. با طراحی یک مدل برنامه ریزی تخصیص خطی، تک تک عناصر یگان به امکانات حمل ونقل در دسترس تخصیص می یابند به نحوی که هزینه فرصت مینیمم گردد. درنهایت، شبکه پروژه اعزام و استقرار افراد و ادوات یگان یا یگان های منتخب توسط زمان های مربوط به امکانات حمل ونقل تخصیص یافته طراحی گردید که براساس آن زمان کل پروژه اعزام و استقرار نیروها و ادوات یگان یا یگان های منتخب محاسبه و مسیر بحرانی پروژه مذکور قابل شناسایی، کنترل و مدیریت است. بررسی نتایج برای یگان منتخب نشان می دهد که برای جابجایی و لجستیک یگان منتخب از مبدا فرضی به مقصد فرضی وقوع بحران، با توجه به زمان سفرهای موجود در کوتاه ترین مسیر و زمان های خارج وسیله نقلیه، 60 ساعت از لحظه ابلاغ دستور برای جابجایی و لجستیک کل یگان منتخب است.