بررسی نیازهای یادگیری آموزش مجازی دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی کردستان و ارتباط آن با ویژگی های دموگرافیک آنان در سال 1399

آموزش مجازی یکی از روش های جدید و فعال در بهبود کیفیت آموزشی است. هدف از این مطالعه بررسی نیازهای یادگیری آموزش مجازی دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی کردستان و ارتباط آن با ویژگیهای دموگرافیک آنان است.

مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی است که 299 نفر از دانشجویان دانشکده پرستاری با روش نمونه گیری تصادفی - طبقه ای وارد مطالعه شدند. ابزار بررسی شامل پرسشنامه های ویژگیهای دموگرافیک و استاندارد نیازهای یادگیری مجازی واتکین بود. اطلاعات با نرم افزار آماری SPSS-24 و آزمون های آماری کروسکال والیس ، ویلکاکسون و کای اسکویر مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.

بیش ترین نیاز یادگیری آموزشی مربوط به بعد مسایل مهم جهت موفقیت یادگیری الکترونیکی با میانگین 99/2و کمترین نیاز یادگیری آموزشی مربوط به بعد توانایی یادگیری از طریق رسانه ها با میانگین 37/3 بود. سایر نتایج نشان داد که میانگین نمره دانشجویان پسر در بعد مهارت ها و ارتباطات بیش از دانشجویان دختر بود .(p<0/032) همچنین دانشجویان با معدل بالاتر ، نمره میانگین بالاتر در تمام ابعاد و نیازهای آموزش یادگیری کمتری داشتند (p<0/05). در بعد دسترسی به فناوری در استفاده از سخت افزارها ، استفاده از لب تاپ و تبلت نسبت به سایر سخت افزارها نظیر گوشی هوشمند  (p<0/05) اختلاف معنی دار وجود داشت.  میزان درآمد خانوادگی با برخی از ابعاد نیازهای یادگیری (p<0/05) اختلاف منی دار آماری داشت. نمره میانگین دانشجویان رشته اتاق عمل نسبت به رشته های پرستاری و مامایی بالاتر بوده و اختلاف معنی دار آماری (p<0/05) داشت.

آموزش مجازی یک روش موثر در یادگیری است. اما جهت بکار گیری این روش باید زیرساخت های آن در دانشگاه های علوم پزشکی فراهم و بسترسازی مناسب جهت ارتقا مهارت ها و کاهش نیازهای یادگیری مهارت های آموزش الکترونیک فراهم شود.