سفرنامه هیه چو و ارزش آن در مطالعات تاریخ ایران و اسلام

این مقاله مروری است بر سفرنامه هیه چو، راهبی کره ای که در قرن هشتم میلادی/ دوم هجری، برای زیارت اماکن مقدس بودایی به هند سفر کرد. اما سفرش به هند محدود نشد و او از هند به سمت غرب و شمال تا افغانستان و پاکستان و نیز منطقه ماوراءالنهر و آسیای مرکزی سفر کرد. به علاوه او در این سفر تا فارس و شام نیز رفت و سپس در اواخر سال 727 م/ 109ھ به مناطق شرقی چین بازگشت و به کار ترجمه متون بودایی سرگرم شد. سفرنامه هیه چو کمتر شناخته شده است و با این که حجم کمی داشته و فقط قسمت هایی هم از آن به دست ما رسیده، واجد اطلاعات مفیدی است. این سفرنامه مخصوصا از این نظر اهمیت دارد که هیه چو شاهد معاصر فتوحات اعراب و گسترش اسلام در آن دوران بوده است. در این نوشته، بخش هایی از این کتاب که از نظر تاریخی در مطالعات ایران و اسلام اهمیت دارد بررسی می گردد.