تاثیر تغییرات pH اولیه کائولینیت بر برخی خصوصیات ژئوتکنیکی و ژئوتکنیک زیست محیطی آن

تغییر خصوصیات ژیوتکنیکی و ریزساختاری خاک رسی در شرایط اسیدی و قلیایی، موضوع کاربرد خاک های رسی در پروژه های ژیوتکنیکی و ژیوتکنیک زیست محیطی را با چالش روبرو کرده است. در سال های اخیر برای استفاده در مراکز دفن زباله، استفاده از لایه های رسی با دامنه خمیری کم در زیر لایه رسی با دامنه خمیری زیاد، توصیه شده است. کم تر بودن تغییرات خصوصیات مهندسی خاک های با دامنه خمیری کم یکی از علت های اصلی استفاده از آن ها در مراکز دفن زباله است. هدف این پژوهش، تعیین تاثیر pH اولیه کایولینیت بر برخی خصوصیات ژیوتکنیکی و ژیوتکنیک زیست محیطی آن است. برای دستیابی به هدف فوق، در این تحقیق با اضافه نمودن اسید و یا قلیا به کایولینیت، نمونه های کایولینیت دارای pH متفاوت تهیه شد. سپس با انجام یک سری از آزمایش های ریزساختاری و درشت ساختاری بر روی نمونه های کایولینیت دارای pH های متفاوت (3، 5، 9 و 12)، تغییرات برخی خصوصیات آن مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد اگرچه تغییر pH اولیه نمونه رسی کایولینیت، در منحنی دانه بندی، منجر به تغییرات بیش از 52% در ابعاد دانه های هم اندازه رس شده است، لیکن با تغییر pH اولیه نمونه رسی کایولینیت، نتایج آزمایش های حداکثر وزن مخصوص خشک، حدروانی، دامنه خمیری، تک محوری و اشعه ایکس در pH های 3، 5 و 12 نسبت به نمونه کایولینیت طبیعی (pH=8-9)، حداکثر تا 7% تغییر کرده است. بر اساس نتایج تحقیق حاضر به علت ثبات نسبی خصوصیات کایولینیت در شرایط اسیدی و قلیایی، استفاده از آن به عنوان لایه تحتانی در بستر مرکز دفن زباله های شهری و صنعتی دارای توجیه مناسبی است.