ارزیابی آزمایشگاهی سلامت پل معلق براساس فتوگرامتری برد کوتاه هوشمند

در دهه های اخیر علم پایش سلامت سازه نقش اساسی در پیش گیری از خرابی و افزایش طول عمر سازه ها ایفا کرده است. استفاده از ابزار هایی برای انجام رفتارسنجی مطلوبست که دقت کافی را همراه با هزینه ی کم تحقق بخشند. برای پردازش داده های بدست آمده از رفتارسنجی به روش هایی نیاز است که قادر باشند سطوح مختلف آسیب را از اطلاعات موجود شناسایی و به درستی عیب یابی کنند.رفتارسنجی اپتیکی و عملیات فتوگرامتری بردکوتاه بدلیل هزینه کم و دقت مناسب، اخیرا مورد توجه قرار گرفته اند در این مقاله تلاش شده است تا کاربرد روش مذکور در ترکیب با روش تحلیل استقرایی (با ابزارهای مقایسه و یادگیری ماشین) برای رفتارسنجی و عیب یابی ماکت آزمایشگاهی سازه ی یک پل معلق که دارای رفتار نسبتا پیچیده ای است مورد ارزیابی قرار گیرد. به این منظور، سازه ی پل مورد نظر تحت سه تراز بارگذاری استاتیکی در سه حالت سالم و آسیب دیده در عرشه و کابل ها مورد رفتارسنجی قرار گرفت. آسیب ها کاملا آگاهانه در مدل آزمایشگاهی ایجاد شدند و از اطلاعات حاصل، پایگاه داده ای از رفتار پل در حالات گوناگون ایجاد شد. به منظور امکان سنجی استفاده از روش های مختلف در پردازش داده ها و عیب یابی، ابتدا داده های موجود در پایگاه، در روش خطی ساده (مقایسه مستقیم) و آموزش در الگوریتم های روش های یادگیری ماشین، مورد استفاده قرار گرفتند. پس از آن، مجددا آسیب های آگاهانه ای در سازه ی آزمایشگاهی  ایجاد شد تا امکان آزمون کارآیی و دقت روش های مختلف فراهم شود. در انتها، دقت، صحت و پایداری روش های پردازش داده ماشین بردار پشتیبان و شبکه عصبی مصنوعی با یکدیگر مقایسه شدند.نتایج نشان داد که با توجیه به باندل اجسمنت رفتارسنجی دو بعدی اپتیکی فتوگرامتری بردکوتاه، می توان به دقت تضمین شده ی  mm0021/0 دست یافت. در سطح نخست پردازش داده ها یعنی تشخیص وجود آسیب یا عدم وجود آن موفقیت شبکه های عصبی بطور کامل و با دقت 100% همراه بود و در سطح دوم یعنی تشخیص منطقه ی آسیب دیده، شبکه عصبی با تابع انتقال تانژانت هایپربولیک 93% موفقیت داشت و ماشین بردارپشتیبان با موفقیت 68% همراه بود.