بررسی تاثیر برخی آدجوانت ها بر ایمنی زایی و محافظت کنندگی باکترین پاستورلا مولتوسیدا در مرغ

پاستورلوز طیور (وبای مرغی) بیماری مهمی است که پرندگان اهلی و وحشی را در بسیاری از نقاط جهان مبتلا می سازد. این بیماری اغلب توسط سویه های تیپ کپسولی A پاستورلا مولتوسیدا اتفاق می افتد، اگرچه سایر تیپ های کپسولی باکتری نیز گاهی موجب وقوع آن می شوند. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تاثیر برخی آدجوانت ها بر میزان ایمنی زایی و محافظت کنندگی باکترین پاستورلا مولتوسیدا در مرغ و مقایسه آن با واکسن مرسوم تجاری در ایران طراحی گردید. بدین منظور نیمچه های تخم گذار هشت هفته ای دو بار و به فاصله سه هفته مورد واکسیناسیون قرارگرفتند. بررسی ایمنی زایی واکسن ها از طریق آزمون الایزای غیرمستقیم خانگی (In-house indirect ELISA) و با ارزیابی عیار آنتی بادی سرم در روزهای 7، 14 و 21 پس از اولین واکسیناسیون و 14 پس از دومین ایمن سازی انجام شد. عوارض جانبی احتمالی توسط یک متخصص بیماری های طیور ثبت گردید. به منظور ارزیابی میزان محافظت-کنندگی واکسن ها، پرندگان تحت آزمایش دو هفته بعد از دومین ایمن-سازی با LD50 2 (Lethal dose 50) از یک سویه حاد ارگانیسم مورد چالش قرارگرفتند. تعداد جوجه های زنده و سالم تا روز هفت پس از چالش، به عنوان میزان محافظت کنندگی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که واکسن های حاوی آدجوانت های روغنی مونتاناید ISA 70 و مونتاناید ISA 71 (با یا بدون ساپونین) نسبت به واکسن دارای هیدروکسید آلومینیم و نیز واکسن تجاری موجب پاسخ ایمنی قوی تری شدند (05/0˂P). فقط واکسن های حاوی آدجوانت های روغنی توانستند محافظت قابل توجهی را در مقابل چالش القاء نمایند (05/0˂P). اغلب جوجه های تحت آزمایش التهابات زردرنگی را در محل تلقیح نشان دادند. به نظر می رسد واکسن های ساخته شده با مونتاناید ISA 70 و مونتاناید ISA 71 واکسن های غیرفعال جدید و موثری هستند که قادرند محافظت قابل توجهی را در مقابل بیماری وبای مرغی ایجاد نمایند.