شناسایی عوامل موثر بر نامرئی شدن کارکنان در دانشگاه پیام نور استان خوزستان

پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل موثر بر نامریی شدن کارکنان در پیام نور استان خوزستان می باشد. نوع پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر نوع روش، توصیفی پیمایشی است - . جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان دانشگاه پیام نور استان خوزستان بوده که 745 نفر می باشند که تعداد 227 نفر و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه می باشد که روایی صوری آن توسط اساتید مدیریت تایید گردید و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شده و مورد تایید قرار گرفته است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار لیزرل و برای رتبه بندی عوامل موثر بر نامریی شدن کارکنان نیز از آزمون فریدمن استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که شش عامل؛ تبعیض و بی عدالتی سازمانی، ناامنی شغلی، عدم شایسته سالاری، سبک تصمیم گیری، پاداش و قدردانی و سیستم کنترل و نظارت بر نامریی شدن کارکنان تاثیرگذارند. همچنین در بین 6 عامل شناسایی شده، عامل بی عدالتی و تبعیض سازمانی دارای تاثیر بیشتری نسبت به سایر عوامل است.