بررسی الگوهای فعالیت-سفر روزانه دانشجویان ساکن در خوابگاه (مطالعه موردی دانشجویان دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره))

امروزه مهندسین حمل ونقل برای ارزیابی دقیق تر تاثیر سیاستگذاریهای مختلف بر روی رفتار سفر افراد، از مدل های رفتاری به روزتری مانند مدل الگوی فعالیت-سفر استفاده می کنند. این مدل سعی در بیان واقع گرایانه تری از الگوهای مختلف تقاضای سفر افراد در طی روز و شناسایی عوامل تاثیرگذار در ایجاد این الگو ها دارد و با استفاده از آن می توان، تقاضای سفر افراد را تحت سناریوهای مختلف، پیش بینی و کنترل کرد،  اما تاکنون اکثر این نوع مطالعات، بر روی افراد و خانواده های مناطق مسکونی صورت گرفته است و توجه کمتری به تولیدکننده های خاص سفر همچون خوابگاه های دانشجویی و... به عنوان برآورد کننده های ماتریس مکمل تقاضای سفر شهری شده است. از این رو، در این پژوهش با استفاده ازپرسشنامه هایی که از دانشجویان ساکن در خوابگاه های دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) واقع در شهر قزوین جمع آوری شده است، مدل فعالیت-سفر روزانه ی دانشجویان خوابگاهی، برای درک بهتر عوامل تاثیرگذار بر روی تصمیم گیری های فعالیت-سفر روزانه یشان ساخته شد. نتایج حاصل از این پژوهش نیز نشان می دهد که الگوی فعالیت-سفر دانشجویان علاوه بر اینکه رفتاری (تابعی از ویژگی های فردی) است، تابعی از برنامه کلاسی، فعالیت های دوستان-هم اتاقیان و فعالیت های انجام شده فرد در هنگام حضور در خوابگاه نیز است. برای مثال، ترم آخری بودن، متاهل بودن ویا کلاس درس داشتن پاسخ دهنده در طی روز به ترتیب باعث کاهش 4/3، 8/3، 3/10  درصدی احتمال انتخاب الگوی ماندن در خوابگاه در تمام روز برای آن فرد می شود، درصورتی که زن بودن، داشتن امتحان یا تحویل پروژه ای مهم در طی روزهای آتی هفته ویا انجام برخی از فعالیتهای گذران زندگی پاسخ دهنده توسط دوستانش در بیرون از خوابگاه، به ترتیب باعث افزایش 8/5، 7/1 و 6/21 درصدی احتمال انتخاب این الگوی بدون سفر برای آن فرد می شود.