مدل سازی تاثیر کاربرد خودرو های خودران در کاربری مسکونی و پراکنش جمعیت

هدف این پژوهش بررسی تاثیر عرضه خودرو های خودران بر روی پراکندگی جمعیت و کاربری مسکونی است. ظهور خودرو های خودران بر سیستم های حمل ونقل تاثیر می گذارد و الگوهای آتی توسعه تراکم کاربری زمین را تحت تاثیر قرار خواهد داد. بااین حال، تحلیل بسیار کمی از اثرات چنین تحولاتی بر عملکرد سیستم های حمل ونقل شهری و کاربری زمین وجود داشته است. این تاثیرات به طور بالقوه پیچیده هستند. خودرو های خودران این پتانسیل را دارد که ظرفیت جاده ها را افزایش دهد، رانندگی را در دسترس افراد بیشتری قرار دهد و میزان آلودگی هوا را کاهش می دهد. این پژوهش تاثیرات خودرو های خودران بر روی کاربری زمین و پراکندگی جمعیت را در نظر می گیرد. تمرکز این پژوهش عمدتا بر روی توزیع خانوار و اشتغال و جمعیت است و خروجی این مبحث بخش مهمی از ورودی های مدل سیستم دینامیکی پویا برقراری تعادل بر روی کاربری های زمین توسط خودرو های خودران بوده است. به همین منظور مدل سیستم دینامیک پویا ارایه شده با اطلاعات مربوط به سال های 1393 تا 1397 ایجاد و وضعیت آن برای سال های 1398 تا 1430 بر اساس سناریوهای مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. در پژوهش مذکور پس از ایجاد نمودار علت و معلولی و شبیه سازی سیستم، قبل از استفاده از مدل جهت تحلیل و سناریوپردازی، با استفاده از یک روش اعتبار مدل را مورد آزمون قرار داده شده است. نتایج نشان می دهد با بکارگیری خودروهای خودران می توان انتظار افزایش جمعیت، قیمت زمین و مسکن در حومه شهر و کاهش جمعیت و تراکم ترافیک شهری در مرکز شهر داشت.