الگوی انباشت افتراقی پروتئین دانه در لاین های برنج متحمل و حساس به شوری در سطوح مختلف شوری

در این پژوهش، تغییرات ناشی از شوری درالگوی انباشت پروتئین دردانه لاین های برنج حساس به شوری(MI-48) و متحمل به شوری(CSR-10) بررسی شد. با پیشرفت مراحل تکامل رشد دانه از 4 روز تا 12 روز بعد از گلدهی (DAF) و تا مرحله رسیدن کامل، در هر سطح شوری (که شامل 4، 7 ، و 10 دسی زیمنس بر متر بود)، درپروتئین دانه افزایش مشاهده شد. با این وجود، درهرمرحله تکامل رشد و در همه سطوح شوری، پروتئین دانه کاهشی برابر 21-10% و30-14% به ترتیب برای (CSR-10) و(MI-48) نشان داد. همراه با افزایش سطح شوری، در میان 4 دسته پروتئین دانه، مقدار glutelins در دانه های کاملا رسیده برنج، افزایشی برابر 9-5 % در (CSR-10) و کاهشی برابر 13-11% در (MI-48) داشت. مقدار Prolamins در هر دو لاین روندی برعکس نشان داد. در هر مرحله رشد تکاملی، آلبومین ها و گلوبولین ها در (CSR-10) کاهش و در (MI-48) افزایش فقط در سطح شوری 10دسی زیمنس بر متر داشتند. در لاین (CSR-10) الگوی انباشت glutelins (وزن ملکولی با نماد Mr برابر 36-40.5 kDa و 19-21.5 kDa) و prolamin (13 kDa) پلی پپتید در تیمار شاهد، 4، و 7 دسی زیمنس بر متر مشابه بود، به استثنای غلظت بالاتر دو مورد اخیر. در شوری 10دسی زیمنس بر متر ، الگوی انباشت این پلی پپتید ها متناقض بود. در (MI-48) روندی کاملا متفاوت(انباشتی زودتر و سریعتر) از پلی پپتیدهای پیشگفته در سطوح شوری 4 و 7 دسی زیمنس بر متر در مقایسه با تیمار شاهد در مراحل اولیه مشاهده شد. غلظت پلی پپتید Prolamin (13 kDa) کاهشی پیوسته در همه سطوح شوری نشان داد و کاهش آن در 10دسی زیمنس بر متر شدیدتر بود. بنا بر این نتایج، در واکنش به یک شرایط شوری معین، این دو لاین برنج سازوکار متفاوتی آشکار ساختند.