اثر نانوپرایمینگ با اکسید روی و ذرات نانو نقره بر انبارداری دانه نخود و مدیریت بیمای پژمردگی

نخود از حبوبات مهم هندوستان است ولی بهره دهی عملکرد آن به علت چند تنش زیستی وغیرزیستی پایین است. یکی از مسایل در این ارتباط، ضعیف بودن دانه است که به خاطر تغییرات درخواص بیوشیمیایی افتراقی درطی دوران انبارداری نامناسب رخ میدهد. برای غلبه برفعالیتهای بیوشیمیایی، آماده سازی (پرایمینگ) دانه از راه کارهای امید بخش است. در پژوهش حاضر، دو عامل نانو پرایمینگ به نام ذرات نانو اکسید روی(ZnONPs) و ذرات نانو نقره (AgNPs) برای فعالیت های بیوشیمیایی نخود (شامل فعالیت پراکسیداز، آلفاامیلاز، کل قند محلول،وپروتئین کل) در طی مدت 2، 4، 6، و 9 ماه انبارداری و بعد از 1، 2، و 6 ساعت پرایمینگ ارزیابی شد. نتایج حاکی از افزایش فعالیت پراکسیداز (POX) با افزایش دوره انبارداری بود ولی نرخ افزایش در موردی که دانه ها با ZnONPs نانوپرایمینگ شده بود نسبتا کم بود. همچنین، فعالیت آمیلاز و محتوای پروتئین در حد بیشینه ثبت شد ولی قند محلول کل (TSS) در دانه هایی که با ZnONPs پرایم شده بود در حد کمینه بود. در میان زمانهای مختلف پرایمینگ، تیمار 6 ساعت پرایمینگ برای 9 ماه انبارداری بهترین تیمار بود و اثر های مثبتی روی پارامترهای بیوشیمیایی داشت. نیز، در میان تنش های زیستی، بیماری ایجاد شده با Fusarium oxysporum f.sp. ciceri به عنوان یک بیماری زیانبار تلقی می شود زیرا هر سال باعث 10% کاهش عملکرد می شود. برای رفع تنش زیستی و ارتقای شرایط انبارداری، دانه های نخود با ماده ZnONPs و AgNPs به تنهایی یا همراه با هم با 100 قسمت در ملیون (ppm)آماده سازی و پرایم شد. در پی آن، اثرات مثبتی روی درصد جوانه زنی دانه، رشد گیاه، و پارامترهای مربوط به عملکرد و اثرات منفی بر ابتلا به بیماری F.oxysporum f.sp. cicero مشاهده شد.