مطالعه آزمایشگاهی تاثیر نانوذرات رس و سیلیکا بر روی رفتار خاکهای سیلتی- رسی شهر مشهد

در مناطق شهری به ویژه کلان شهر مشهد با توجه به قرارگیری محدوده های وسیعی بر روی رسوبات ریزدانه و خاک های دستی و مساله دار، ارایه فناوری های نوین به منظور جلوگیری از بروز نشست های نامتقارن از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. در این راستا با توجه به ضرورت ساخت سازه های بلندمرتبه و همچنین مشکلات زیست محیطی، بکارگیری فناوری نانو در بهسازی خاک جایگزین مناسبی برای روش های سنتی نظیر اجرای ستون های سنگی، تزریق تحت فشار سیمان و یا آهک، اجرای شمع و ریزشمع و غیره می باشد. فناوری نانو به دلیل افزایش قابل توجه سطح ذرات، با تاثیر چشم گیری در بهبود پارامترهای مقاومتی و مکانیکی خاک همراه می باشد. در این پژوهش تاثیر افزودن نانورس از نوع مونت موریلونیت و نانوسیلیکا از نوع S بر پارامترهای مقاومتی و مکانیکی خاک ریزدانه اطراف حرم مطهر رضوی در شهر مشهد در نسبت های وزنی 0/1، 0/5، 1، 2/5 و 5 از نانورس و 0/15، 0/25، 0/5، 0/75 و 1 از نانوسیلیکا با استفاده از مطالعات آزمایشگاهی بررسی و ارزیابی گردید. نتایج حاکی از افزایش قابل توجه پارامترهای مقاومت برشی و فشاری و همچنین کاهش نشست پذیری خاک در نمونه های بهسازی شده با نانوسیلیکا نسبت به نمونه های بهسازی شده با نانورس می باشد، به طوری که افزودن 1 درصد نانوسیلیکا و 2/5 درصد نانورس به ترتیب موجب افزایش 620 و 134 درصدی ظرفیت باربری خاک سیلتی- رسی مورد مطالعه شده است. لازم به ذکر است با توجه به پایین بودن شاخص تورم این خاک، افزودن این نانوذرات همراه با تغییری در درجه تورم پذیری خاک محدوده مورد مطالعه نمی باشد.