شناسایی پارامترهای سازه ای تراز جداساز پایه بر اساس روش زیرفضا

یکی از روش های متداول در کنترل پاسخ لرزه ای سازه ها استفاده از جداساز لرزه ای می باشد. جداسازها با افزایش زمان تناوب سازه، برش پایه و همچنین جابجایی نسبی طبقات را کاهش می دهند. به طور معمول، در اثر عوامل محیطی شدید مانند زلزله و باد تغییر شکل زیادی در تراز جداساز اتفاق می افتد که این امر می تواند منجر به وقوع آسیب در جداسازها شود؛ که در اثر آن احتمال ایجاد جابجایی ماندگار در تراز جداساز و همچنین برخورد سازه با ساختمان های مجاور وجود دارد. از این رو برای جلوگیری از وقوع خسارت در ساختمان های مجهز به جداساز تحت اثر تحریکات شدید زمین، شناسایی آسیب در تراز جداساز از اهمیت زیادی برخوردار است. در این پژوهش، با فرض رفتار خطی سازه اصلی یک روش پیشنهادی برمبنای زیرفضا برای شناسایی سختی تراز جداساز با تعداد حسگرهای محدود ارایه می گردد. برای این منظور با استفاده از تکنیک فشرده سازی، سازه مجهز به جداساز با تعداد درجات آزادی زیاد به یک سازه دو درجه آزاد تبدیل می گردد؛ به طوری که سختی مرتبط با اولین درجه آزادی در سیستم کاهش یافته متناظر با سختی تراز جداساز در سازه اولیه باشد. سپس با استفاده از پارامترهای مارکوف شناسایی شده سیستم، سختی سازه کاهش یافته شناسایی می گردد. به منظور ارزیابی و مقایسه عملکرد روش پیشنهادی از مثال های عددی استفاده می شود. نتایج به دست آمده نشان می دهد که حتی با وجود اغتشاش در پاسخ های اندازه گیری شده، روش پیشنهادی مقدار آسیب در تراز جداساز را با دقت قابل قبولی شناسایی می نماید.