رضایت دانشجویان اتاق عمل از نظارت پرسپتور در آموزش بالینی

محیط آموزش بالینی با مدل های مختلف آموزشی، محلی برای پرورش مهارت های بالینی دانشجویان جهت ورود به جامعه کاری خود یعنی بیمارستان است، با توجه به اهمیت نقش مربیان در موفقیت آمیز بودن آموزش ها و اهمیت موضوع رضایتمندی جهت دستیابی به کیفیت بالاتر در آموزش بالینی، این مطالعه باهدف تعیین میزان رضایتمندی دانشجویان اتاق عمل از اجرای آموزش بالینی به شیوه پرسپتورشیپ در دانشگاه علوم پزشکی البرز در سال 1399-1398 انجام شد.

در این مطالعه توصیفی-تحلیلی که به صورت مقطعی انجام گرفت، 52 نفر از دانشجویان ترم 7 و 8 کارشناسی اتاق عمل به صورت در دسترس وارد مطالعه شدند. داده ها از طریق پرسشنامه رضایتمندی تسهیل گری بالینی جمع آوری و وارد نرم افزار spss شدند و از طریق آزمون های توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آزمون های تحلیلی (تی تست، من ویتنی، ضریب همبستگی اسپیرمن) تجزیه وتحلیل شدند.

نتایج مطالعه حاضر نشان داد که وضعیت رضایتمندی دانشجویان از شیوه اجرای مدل پرسپتورشیپ در سطح مطلوبی قرار دارد و میانگین نمره آن 97.51 هست. آزمون تی تست بین میانگین نمره رضایتمندی کل با متغیر جنسیت اختلاف معنی داری را نشان داد (0.007 P =)؛ به طوری که نمره رضایتمندی به صورت معناداری در مردان بیشتر از زنان به دست آمد.

با توجه به میزان رضایت مندی دانشجویان سال آخر رشته اتاق عمل از اجرای این مدل آموزشی، می توان از این روش در کنار روش های دیگر در آموزش بالینی دانشجویان اتاق عمل استفاده کرد.