شناسایی مولفه های تاب آوری شهرهای ساحلی مرزی برابر مخاطرات طبیعی (مطالعه موردی: شهر ساحلی مرزی بهشهر)

شهرهای مرزی و در این میان شهرهای ساحلی مرزی به علت موقعیت خاصی در معرض انواع فشارها و شوک های موجود و آتی وابسته به چالش های اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی، کالبدی و امنیتی قرار دارند.رویکرد تاب آوری با بهبود سطح سازگاری و درنتیجه کاهش سطح آسیب پذیری در شهرهای مرزی تهدیدات ناشی از مخاطرات طبیعی در بحران ها و مدیریت پایدار این نواحی را بهبود می بخشد. پژوهش حاضر با هدف شناسایی و بررسی وضعیت تاب آوری شهری شهر ساحلی مرزی بهشهر انجام گرفت. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از منظر روش توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش را کارشناسان و متخصصین ساکن در محدوده مورد مطالعه تشکیل می دادند. با توجه به نامشخص بودن تعداد آنها، اقدام به نمونه گیری تصادفی ساده از 50 نفر به صورت هدفمند شد. ابزار گرداوری داده ها پرسشنامه بود که روایی آن به صورت روایی صوری و ظاهری و همچنین روایی واگرا و پایایی پرسشنامه با استفاده از الفای کرونباخ و پایایی ترکیبی بررسی و تایید شد. یافته های حاصل از این پژوهش گویای آن بود که وضعیت کلی تاب آوری شهر مرزی ساحلی بهشهر در وضعیت نامطلوبی قرار دارد. به گونه ای که مقدار میانگین تجربی بدست آمده برای تاب آوری کلی شهر و ابعاد آن کمتر از میانگین حد متوسط عدد3 بود. از بین نواحی 6 گانه محدوده مورد مطالعه ناحیه 3 در وضعیت بهتری نسبت به نواحی دیگر قرار داشت و ناحیه 4، با توجه به میانگین بدست آمده که برابر با 43/2 از بین نواحی مورد مطالعه در وضعیت نامطلوبی قرار داشت.