تاثیر شدت باد بر توسعه ترموکلاین در خلیج فارس در تابستان

خلیج فارس یک دریای نیمه بسته کم عمق است که از طریق تنگه هرمز به اقیانوس آزاد متصل می شود. ترموکلاین به صورت کاهش شدید دما با عمق در لایه زیرسطحی در نتیجه طبقه بندی ستون آب در خلیج فارس به صورت فصلی روی می دهد. واداشت هایی از جمله باد شمال غربی بر این فرایند تاثیر دارند. در این مقاله، نتایج اندازه گیری های گشت تحقیقاتی مونت میشل 1992 و یک مطالعه عددی (مدل اقیانوسی پرینستون POM) با تنش باد در دو حالت ثابت و میانگین ماهیانه به بررسی تشکیل و توسعه ترموکلاین تابستانه در خلیج فارس پرداخته می شود. نتایج مدل نشان می دهند که با باد متغیر ماهیانه، ترموکلاین مانند آنچه اندازه گیری های تابستان نشان می دهند، توسعه می یابد. به نظر می رسد تشکیل ترموکلاین اکسیژن محلول در ستون آب ناشی از کمبود اختلاط را در نتیجه چینه بندی آب ایجاد شده کاهش می دهد؛ البته تشکیل و توسعه ترموکلاین به صورت یک شیب سریع دما در ستون آب بر انتشار صوت به کار رفته در کاربرد ابزار آشکارسازی در دریا تاثیر دارد. رشد ترموکلاین در خلیج فارس از بهار به تابستان با سرعت بیشتری رخ می دهد که در برخی از منابع این تحقیق در خلیج فارس به این نتیجه رسیده اند. ضرایب همبستگی دما و شوری بین نتایج مدل و اندازه گیری ها به ترتیب 86/0 و 80/0 به دست آمده اند. در این مقاله نتایج تحقیق به دست آمده از مدل POM با اندازه گیری ها مقایسه می شود.