بررسی محدوده کشندگی نانو ذرات نقره بر ماهی قرمز (Carassius auratus gibelio)

با توجه به گسترش روزافزون استفاده از نانو مواد به خصوص نانو نقره که به دلیل خاصیت آنتی باکتریال در صنایع مختلف استفاده می شود و گریزناپذیر بودن ورود آن به آب های جاری، در این تحقیق به تعیین پاسخ های کشندگی نانو نقره بر روی ماهی قرمز پرداختیم.

برای تعیین سمیت نانو نقره از روش استاندارد O.E.C.D راهنمای شماره 203 استفاده شد. ثبت تلفات به صورت روزانه طی مدت 96 ساعت انجام شده و بعد از ثبت تلفات، اقدام به تعیین سمیت کشنده در 24، 48، 72 و 96 ساعت با استفاده از نرم افزار پروبیت گردید. در نهایت میزان حداکثر غلظت مجاز و درجه سمیت مشخص شد.

در طی مدت  زمان  24 تا  96 ساعت با افزایش غلظت نانو نقره، مرگ و میر نسبی ماهی ها افزایش پیدا کرد. میزان مرگ و میر در غلظت های 0، 01/0 ، 1/0 ، 5/0 ، 1 ، 5/2 و 5 میلی گرم بر لیتر پس از 24 ساعت به ترتیب: 0،0،0 ،0 ، 4، 11 و 21 و میزان مرگ و میر در غلظت های 0، 01/0 ، 1/0 ، 5/0 ، 1 ، 5/2 و 5 میلی گرم بر لیتر پس از 96 ساعت به ترتیب: 0،0،0 ،10، 21، 21 و 21 به دست آمد. بر اساس این نتایج میزان غلظت کشنده (LC50) نانو نقره بر ماهی قرمز در طی زمان24، 48، 72 و 96 ساعت به ترتیب 31/2 و 48/1 و 995/0 و 53/0 میلی گرم بر لیتر حاصل شد.

به طور کلی نتایج نشان می دهد سمیت نانو نقره در دوران انگشت قدی بسیار بالاست و نباید با گسترش روز افزون این ماده، از اثرات سو آن نیز چشم پوشی کرد. هم چنین لازم است تا هنگام ارزیابی اثرات سمی نانو نقره، نتایج آن با نتایج یون نقره مقایسه شود.