مطالعه مشخصه های جریان و انتقال حرارت جت برخوردی دایروی متناوب به سطح مقعر

هدف مطالعه حاضر، بررسی و تحلیل اثر نوسانی کردن جت ورودی بر روی جریان و انتقال حررات جت برخوردی دایره ای بر سطح مقعر است. به این ترتیب، شار حرارت W/m2 2000 بر روی سطح با شعاع 120 میلی متر اعمال شده است. جت نوسانی برای محدوده فرکانس 1-100 هرتز توسط دستگاه تولید جریان نوسانی ایجاد شده است. توزیع عدد نوسلت و میدان جریان برای فاصله بدون بعد نازل تا سطح مقعر، 2 تا 5 و عدد رینولدز از 7000 تا 13000 بررسی شده است. مقایسه داده های تجربی با شبیه سازی عددی نشان می-دهد که مدل آشفتگی k-ε RNG به طور مناسب قادر به پیش بینی عدد نوسلت در امتداد سطح مقعر می باشد. نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که، جت نوسانی روی سطح مقعر در مقایسه با سطح تخت موثرتر است. همچنین در مقایسه با جت ثابت، نوسانی کردن جت ورودی با فرکانس پایین باعث کاهش Nu می شود. علاوه بر این ، در هر Re و H / d، یک عدد آستانه استروهال یافت می شود که برای مقادیر بیشتر از آن، مقدار عدد Nu جت نوسانی بیشتر از جت ثابت است. نتایج نشان می دهد، برای فاصله های کم نازل تا سطح برخورد، Nu نقطه سکون در فرکانس های کم و زیاد به ترتیب با Sr0.05 و Sr 0.15 متناسب است. در Re = 10000 ، نوسانی کردن جت ورودی با f = 100Hz در مقایسه با جت ثابت، باعث افزایش متوسط زمانی و مکانی عدد ناسلت به اندازه % 22 و %20 در H/d های 2 و 5 می گردد.