تحلیل اثر میدان مغناطیسی پریودیک، جذب/تولید حرارت و نسبت ابعاد محفظه بر انتقال حرارت سیال غیرنیوتنی

در کار حاضر انتقال حرارت سیال غیر نیوتنی درون محفظه دو بعدی با نسبت ابعاد متغیر در حضور میدان مغناطیسی و با وجود جذب تولید حرارت یکنواخت به روش شبکه بولتزمن مورد بررسی قرار گرفت. میدان مغناطیسی به دو صورت یکنواخت و پریودیک عمود بر گرانش به محفظه اعمال می شود. دیواره عمودی محفظه و دیواره های منحنی به ترتیب در دمای ثابت گرم و سرد قرار دارند. کار حاضربا نتایج مطالعات قبلی و معتبر اعتبار سنجی شد و از دقت نتایج به دست آمده اطمینان حاصل شد. اثر عدد هارتمن، شاخص توانی سیال غیر نیوتنی، ضریب جذب تولید حرارت، نسبت ابعاد محفظه و نوع اعمال میدان مغناطیسی بر مشخصات جریان و ویژگی های انتقال حرارت بررسی شد. نتایج نشان می دهد با افزایش شاخص توانی، عدد هارتمن و ضریب جذب تولید حرارت عدد ناسلت متوسط کاهش می یابد. با افزایش ضریب جذب تولید حرارت، نسبت ابعاد و کاهش شاخص توانی اثر میدان مغناطیسی بیشتر می شود. اعمال میدان مغناطیسی به صورت پریودیک در مقایسه با حالت یکنواخت منجر به افزایش عدد ناسلت متوسط و قدرت جریان می شود که این اثر برای سیال نازک شونده بیشترین و برای سیال ضخیم شونده ناچیز است. افزایش همزمان عدد هارتمن و ضریب جذب/تولید حرارت، عدد ناسلت متوسط کمتری را در پی دارد. این مطالعه می تواند در طراحی بهینه تجهیزات انتقال حرارت که در فضاهای ناخواسته قرار گرفته اند از جمله خنک سازی تجهیزات الکترونیکی، مفید باشد.