تاثیر روش های کم خاک ورزی، خاک ورزی مرسوم و الگوی کاشت پلاستیکی بر عملکرد گیاه توت فرنگی و کارایی مصرف آب در شمال شرقی اهواز

کمبود آب در مناطق خشک و نیمه خشک یکی از مهم ترین عواملی است که تولید محصولات زراعی را تحت تاثیر قرار می دهد. استفاده از روش های مختلف خاک ورزی حفاظتی همانند کم خاک ورزی و استفاده از مالچ های آلی و غیر آلی نیز از روش های کاربردی در کشاورزی پایدار، می تواند سبب کاهش مصرف آب و کاهش مصرف انرژی در یک سیستم زراعی گردد. در این تحقیق اثر کاربرد روش های خاک ورزی حفاظتی و الگوی کاشت پلاستیکی بر عملکرد گیاه توت فرنگی و کارایی مصرف آب در سال 1398 مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار صورت گرفت. کرت های آزمایش شامل دو نوع سیستم خاک ورزی (مرسوم و حفاظتی) و سه نوع سیستم کشت (زیر پلاستیک، روی پلاستیک و بدون پلاستیک) بودند. داده ها نشان داد استفاده از خاک ورزی حفاظتی و کفپوش پلاستیکی، نگهداری رطوبت در خاک را به میزان 22٪ افزایش داد. خاک ورزی حفاظتی به دلیل روند آرام در تغییر خصوصیات خاک تاثیر معنی داری بر عملکرد توت فرنگی نداشت اما خاکپوش پلاستیکی به دلیل افزایش ماندگاری رطوبت در خاک باعث افزایش عملکرد گیاه توت فرنگی به میزان 71/31 درصد شد. از آنجایی که نوع خاک ورزی بر عملکرد توت فرنگی در این مطالعه اثر معنی دار نداشت بنابراین خاک ورزی تاثیر چشمگیری بر کارایی مصرف آب ندارد ولی الگوهای مختلف کاشت به دلیل تحت تاثیر قرار دادن عملکرد، کارایی مصرف آب را نیز به طور معنی داری تحت تاثیر قرار دادند.